از پل الوار
....
برماست که خشم را شخم زنیم
و آهن را طالع کنیم
برای نگهداری تصویر بلند بیگناهانی که
همه جا جرگه میشوند
و همه جا به پیروزی میرسند
...
_______________________________________
...
رنج چون تیغهی مقراضی است
که گوشت تن را زنده زنده میدرد
من وحشت را از آن دریافتم
چنان که پرنده از پیکان
چنان که گیاه از آتش کویر
چنان که آب از یخ
...
____________________________________
از ژاک پرهور
برای تو ای یار
رفتم راستهی پرنده فروشها و
پرندههائی خریدم
برای تو ای یار
رفتم راسته گل فروشها و
گلهائی خریدم
برای تو ای یار
رفتم راسته آهنگرا و
زنجیرهایی خریدم برای تو ای یار
بعد رفتم راسته برده فروشها و
دنبال تو گشتم
اما نیافتمت ای یار
_________________
از مارگوت بیکل
موطن آدمی را بر هیچ نقشهای نشانی نیست، موطن آدمی تنها در قلب کسانی است که دوستش میدارند.
______________________
برگرفته شده از کتاب همچون کوچهئی بیانتها ترجمه احمد شاملو