شب عید است و در آن سوی خانه
چراغان کرده است آن نسترن باز
ای کاش که جای آرمیدن بودی یا این ره دور را رسیدن بودی
کاش از پی صد هزار سال از دل خاک چون سبزه امید بر دمیدن بودی