ای غرور سرکشم
ای یگانه جنگ جوی بی‌همتای من
زخم بی‌مهری یاران را هنوز هم ناباوری
ای دل مسکین من
ای به رنگ ارغوان، بشکفته بر صحرای درد
تو هنوز هم داری امید مرحمی
ای امیدم
ای فروزان شعله بر خاکسترم
بمان که دِگر نیست مرا سپیده دمی