دوباره آن گل خندان رویت ز دیده برفت

دوباره آن سرو خرامانم از کوچه‌باغ دلم برفت

گناه دل چه بود که آن گل

زِ دخمه تنگ و تاریک تو با چشمان غم زده برفت؟